مقایسه غزلیات جلال الدین عضد یزدی با مصلح الدین سعدی شیرازی

thesis
abstract

غزل از مهمترین قالب های شعر فارسی در بیان مضامین مختلف، بویژه مضامین عاشقانه و عارفانه است که درطول تاریخ خود فراز و نشیب های بسیاری را پشت سر گذاشته است. سعدی یکی از بلندترین قله های غزل فارسی از قرن هفتم به بعد محسوب می شود. وی بر شعر بسیاری از شاعران بعد از خود، بویژه بر شعر شاعران قرن هشتم، مانند خواجه حافظ، خواجوی کرمانی، عماد فقیه، جلال عضد و ... تأثیر گذاشته است. یکی از موفق ترین پیروان سعدی در غزل سید جلال الدین بن سید عضدالدین یزدی معروف به «جلال عضد» و متخلص به «جلال» از شاعران قرن هشتم هجری و از معاصران خواجه حافظ شیرازی است. دراین پژوهش، غزل های «جلال عضد» با غزل های «سعدی» مقایسه و تطبیق شده اند. از بهترین نتایج به دست آمده ی این پژوهش این است که تأثیرپذیری های جلال عضد از سعدی شیرازی در حوزه های گوناگون؛ مضامین، تصاویر، ساختار کلام، تعبیر و ترکیب ها ، وزن، قافیه و ردیف فراوان است. یافته های این رساله، در هفت فصل به شرح زیر فراهم آمده اند: در فصل اول، به طرح مباحث کلی تحقیق شامل: مقدمه، اهمیت، هدف، پیشینه و روش تحقیق پرداخته شده است؛ فصل دوم به معرفی جلال الدین عضد اختصاص یافته و بر اساس منابع موثق درباره ی موضوع هایی همچون زندگی، اندیشه، آثار و احوال جلال الدین عضد یزدی سخن به میان آمده است؛ در فصل سوم و چهارم به مقایسه ی مضامین، واژگان، ساختار کلام و ترکیبات سعدی و جلال الدین عضد پرداخته ایم و در فصل پنجم به مشترکات موسیقایی(وزن، قافیه و ردیف) در غزلیات سعدی و جلال عضد سخن به میان آمده است؛ فصل ششم به بررسی عناصر بدیعی و بیانی مشترک در غزلیات سعدی و جلال عضد اختصاص یافته است و فصل پایانی - فصل هفتم- نتایج به دست آمده از این پژوهش، فراهم آمده اند.

First 15 pages

Signup for downloading 15 first pages

Already have an account?login

similar resources

مقایسه‌ی صورت و معنا در غرلیات خواجوی کرمانی و جلال‌الدین عضد

غزل یکی از مهمترین قالب‌های شعر فارسی است که شاعران در سرودن این قالب گاه از یکدیگر تأثیر و تأثر می‌پذیرند و این مسأله یعنی تأثیرگذاری گذشتگان در آیندگان یا شاعران معاصر از یکدیگر، امری بدیهی و مسلم است. خواجوی کرمانی و جلال الدین عضد یزدی هر دو از شاعران بزرگ قرن هشتم هستد که کمتر به این دو و اشعارشان توجه شده، یکی از دلایل عمده‌ی این کم توجهی، ظرف زمانی‌ای است که این دو، در آن پرورش یافته‌اند...

full text

شیخ مصلح الدین بدیع الدین نوری

شیخ مصلح الدین بدیع الدین نوری (۵۲۵-۶۱۹ق) از علمای صوفی و شاعر و متفکر برجستۀ منطقۀ خجند است. در منابع تاریخی، روایت های گوناگونی راجع به شخصیت برجستۀ این شاعر عارف ذکر شده که در این مقاله به یکی از این روایات اشاره شده است. هرچند امروز این روایت را با اندک تغییرات در بسیاری از تذکره ها می توان مشاهده کرد، صحیح بودن آن برای هیچ کس معلوم نیست. اما در عمق این روایت حقیقتی انکارناپذیر محفوظ است و ...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


document type: thesis

وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شیراز - دانشکده ادبیات و علوم انسانی

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023